Krzysztof Sokolovski →

SA12062018 Nie patrz, nie słuchaj, nie mów (z cyklu: SA)

2018, lewkas, tusz, szelak, tempera, deska rzeźbiona, złocenie złotem płatkowym, 80 x 35 cm (otwarty: 80 x 70 cm) (ID: 4508)

Dostępne Cena:

7 800 zł

Zapytaj o dzieło

Kontakt w sprawie dzieła

×

Krzysztof Sokolovski, SA12062018 Nie patrz, nie słuchaj, nie mów (z cyklu: SA) (ID: 4508)

---

Obsługa sprzedaży O nas →

Iwona Pleskot

+48 889 202 281

E-mail

---

Please validate reCAPTCHA

Dodaj do listy życzeń

Zobacz pytania i odpowiedzi Jak kupić dzieło? →

Dostępność: Dostępne

Dodaj do koszyka

SA (Sacral Abstraction) - otwarty cykl dzieł autorstwa Krzysztofa Sokolovskiego, obejmujący różne rodzaje obiektów neosakralnych. Tytuły dzieł z tego cyklu zawierają daty ich stworzenia.

Lewkas (gesso) – (od greckiego słowa leukos, czyli biały), grunt klejowo-kredowy stosowany w malarstwie tablicowym oraz w pozłotnictwie. Na ikonę nakłada się go na gorąco, zazwyczaj w około dwunastu warstwach. Jedna warstwa na jeden dzień. Modlitwa rytuału kieruje wtedy swą uwagę na Apostołów (jeden dla każdej warstwy). Przypomina o ich czynach i prosi o wstawiennictwo.

Szelak - odmiana żywicy naturalnej, pozyskiwanej z wydzieliny owadów (Kerria lacca) zwanych czerwcami (od czerwonego koloru), żyjących w Indiach i Tajlandii na drzewach, zwanych popularnie szelakowymi. W zależności od rodzaju drzewa szelak ma kolor od żółtego do czerwono-brązowego. W Indiach żywica ta od starożytności stosowana jest jako barwnik do farbowania ubrań. Od XVI wieku ceniony środek do wykańczania powierzchni mebli, a także składnik werniksów, laku i lakieru lutniczego. Naturalny szelak, pomimo szerokiego stosowania żywic syntetycznych, jest niezastąpiony w wielu dziedzinach: w przemyśle spożywczym, farmaceutycznym, produkcji farb i lakierów, tuszu, renowacji przedmiotów zabytkowych.

Tempera jajowa – najtrwalsza, obok woskowej, technika, w której spoiwo barwników jest organiczne. Może to być wino, ocet lub woda zmieszane z żółtkiem jajka kurzego (tempera jajowa). Technika ta znana jest od starożytności i najbardziej popularna w średniowieczu. W odróżnieniu od malarstwa olejnego, farba szybko wysycha, jaśnieje po wyschnięciu a także trudniej dobiera się i miesza kolory.